Паэт, журналіст з амаль 60-гадовым стажам, старшыня Камісіі па этыцы БАЖ Сяргей Ваганаў чытае вершы пра Аляксандра Коржыча, Барыса Нямцова, супрацьстаянне ў Курапатах і драматычную гісторыю сям'і, цесна пераплеценую з гісторыяй краіны.
Чатыры кулі
Памяці Барыса Нямцова
Чатыры кулі,
Шэсць смярдзючых гільзаў...
І цела, распасцёртае на фоне
Крамля,
Дзе ўтаропіў зрэнкі ўніз
Забойца, стаўшы як той цар на троне…
Ні да чаго ўжо прыгажосць манер
І цьмяныя выгібы лабірынта…
Адліты кулі у СССР.
Расія тымі кулямі забіта.
Ўсяго чатыры…
Шэсць смярдзючых гільзаў…
Зусім няшмат, каб вынішчальна-здзекліва
Вар’яцтва страху вырвалася з
Жаралы, праз якое паліць пекла.
Хаўруснікі, што вылеплены з бруду,
Паўзуць да трону звыклай каляінай…
Ім назаўжды пазаставацца Юдамі
Ля цела распасцёртае краіны…
Живет во мне подарком Бога,
Под плач оборванной струны,
Во чреве матери дорога
Во чрево вздыбленной страны…— Каб так сказаць, мала ўмець пісаць вершы. Трэба мець біяграфію, лёс, сплецены з біяграфіяй «вздыбленной страны». Аўтар кнігі такі лёс мае, таму і мы маем гэтую кнігу, — кажа пра кнігу Сяргей Ваганава «Я веру ў Цуд» Уладзімір Някляеў.
Калі: 24 студзеня, чацвер, 19:00.
Дзе: Беларуская асацыяцыя журналістаў (вул. Кальварыйская, 16, офіс 265 (4 паверх).
Уваход вольны.
АЎТАР ПРА СЯБЕ
Я нарадзіўся 6 кастрычніка 1941 года ў Казані, куды матуля, цяжарная мной, праз пакуты пачатку вайны здолела дабрацца з Мінска. Вярнуліся пасля вызвалення ў 1944 годзе.
З 1948 года вучыўся ў музычнай школе пры кансерваторыі, потым у 42-й сярэдняй школе, якую скончыў ў 1958 годзе. У 1963 годзе пасля заканчэння гістарычнага факультэта БДУ працаваў настаўнікам у вёсцы Далёкія на Браслаўшчыне.
Пачаў супрацоўнічаць з газетамі яшчэ студэнтам, з 1961 года. Спрацавалі, так бы мовіць, гены бацькоў-журналістаў. Працаваў у "Чырвонай змене", "Сельской газете", на розных пасадах у газеце "Знамя юности". З 1976 па 2008 год — уласным карэспандэнтам газеты "Труд" па БССР, галоўным рэдактарам газеты "Труд" в Беларуси". Падчас існавання СССР друкаваўся ў розных газетах, часопісах і зборніках у Беларусі, Расіі і за мяжой.
З пачатку 1900-х гадоў актыўна супрацоўнічаў з "Народнай газетай", з газетай "Народная Воля". У апошняй з 2008 па 2011 год — у якасці вядучага аўтарскай калонкі "Камертон". У 2011 – 2015 гадах супрацоўнічаў з газетай "Наша Ніва" — таксама вядучым згаданай рубрыкі і ў якасці аўтара публіцыстычных нарысаў.
У 2016 годзе выдаў кнігу нарысаў і эсэ "Мосцік над вечнасцю".
Адзін з заснавальнікаў Беларускай асацыяцыі журналістаў, выбіраўся віцэ-прэзідэнтам БАЖ, старшынёй Камісіі па этыцы.
Двойчы пераможца ў конкурсе БАЖ "Вольнае слова" ў намінацыі "Мастацка-публіцыстычныя жанры".
З'яўляюся сябрам беларускага ПЭН-цэнтра і Саюза беларускіх пісьменнікаў.