Аўтарскія калонкі

Маня Мышковец: Старый конь и новая борозда

«Старый конь борозды не испортит», — утверждает пословица.

Я хотела было поставить народную мудрость  под сомнение — со знаком вопроса. Новые у нас времена, и оформление этих времен на новых, непривычных журналистам «старой формации» платформах кардинально отличается от ранее принятого.

Но...

Аляксандр Класкоўскі: Як назваць карову ў экскрэментах?

Медыі з задавальненнем расцягнулі на цытаты экспрэсіўныя пасажы кіраўніка краіны, што прагучалі падчас разносу ў Шклоўскім раёне 26 сакавіка, калі праз антысанітарыю на ферме чарговы раз паляцелі чыноўніцкія галовы. Адной з самых папулярных стала фраза з вульгарным эпітэтам, які тычыўся каровы ў экскрэментах.

Сергей Ваганов: Голые мысли о нашей профессии — об «отстреле»

Советский журналист, как ни посмеивался над запущенным еще Хрущевым определением «автоматчики», всегда был «человеком с ружьем», призванным «отстреливать» все, что мешало власти казаться умной, сильной, желанной и благообразной.

Маня Мышковец: Непоправимая правка

У меня переписали текст. Стилистически правильно сказать: мой текст переписали. Но тогда значит, что пострадал мой текст. А которые сутки страдаю я!

Аляксандр Класкоўскі: Пан рэдактар, пацвердзіце, што вы не робат

У адным з папярэдніх тэкстаў я наракаў на неахайных аўтараў, ад якіх баліць галава ў рэдактараў. Але трэба быць паслядоўным старым буркуном ды кінуць камень у гарод саміх рэдактараў. Скажу болей: у нас фактычна няма айчыннай рэдактарскай школы.

Аляксандр Класкоўскі: На халеру вы гэта спыталі ў Лукашэнкі?

Пасля “Вялікай размовы з прэзідэнтам”, што адбылася 1 сакавіка, журналістам, як заўсёды, навалялі з розных бакоў. Прычым патрабаванні процілеглыя. Так што ўсім не дагодзіш, хоць трэсні. Але давайце разбярэмся з прэтэнзіямі.

Аляксандр Класкоўскі: Бедныя «госы» проста не ведаюць смаку свабоды

Суд у “справе БелТА” нечаканым чынам праілюстраваў, што дзяржаўныя медыі — гэта анахранізм. Што яны адсталыя паводле азначэння. “Рожденный ползать — летать не может”, вось і ўсё.

Сергей Ваганов: Голые мысли. О нашей профессии и не только

Из множества ярких словесных конструкций, рожденных некогда в прокуренных редакционных коридорах, более всего мне запомнилась и полюбилась та, что вынесена в заголовок.

Аляксандр Класкоўскі: Паважайце працу прыбіральшчыцы і рэдактара

Ёсць катэгорыя аўтараў, матэрыялы якіх адразу выклікаюць пачуццё, падобнае на зубны боль. Адкрываеш файл — і бачыш тэкст без загалоўка, набраны мікраскапічным кеглем, без аніякіх шрыфтавых вылучэнняў, з дэфісамі замест працяжнікаў, двукоссямі рознага кшталту — ад “елачак” да “дзюймаў”, з чырвонымі радкамі, зробленымі пры дапамозе прабелаў.

Андрей Бастунец: "Тайна смерти Криса Кельми"

Посмотрел сугубо в исследовательских целях российское ТВ.

Вадзім Мажэйка: Джынса за чорную ікру

Блогеры з ЖЖ, гарэлка з партрэтам Бацькі і іншыя акалічнасці прэс-тураў расійскіх медыя.

Класкоўскі: Журналістаў папракаюць голымі задніцамі і вучаць быць свядомымі

Пайшла палітычная турбулентнасць — выбары абмалёўваюцца, Масква запатрабавала “прасунутай” інтэграцыі — і грамадска-палітычныя пасіянары зноў узяліся вучыць журналістаў, як ім рабіць сваю справу.