Акцэнты
Уявіце, што Facebook і ВКонтакте не існуюць...
У гэтым моладзевым нумары «Абажура» Павел Свярдлоў узгадвае анталогію беларускай журналістыкі за апошнія 15 гадоў. Ад друкаванай прэсы, факсаў, званкоў з тэлефона-аўтамата і інтэрнэта хуткасцю 56 Кб/с да няспыннага канвееру, які праглынуў асобу сучаснага журналіста.
Як напад на Charlie Hebdo адбіўся на сітуацыі са свабодай слова ў Францыі і ЗША
7 студзеня 2015 г. двое экстрэмістаў застрэлілі 12 чалавек у парыжскім офісе “Charlie Hebdo” – сатырычнага часопіса, які апублікаваў карыкатуры на прарока Мухамеда. У наступныя два дні колькасць загінулых у Парыжы павялічылася да 17.
Роўна 5 гадоў таму зь беларускага FM-эфіру зьнікла «Аўтарадыё»
Вяшчаньне папулярнай станцыі было спынена загадам тагачаснага міністра інфармацыі Алега Праляскоўскага, а падставай стала зьяўленьне на хвалі 105,1 перадвыбарных ролікаў кандыдата на вышэйшую дзяржаўную пасаду Андрэя Саньнікава, які заклікаў выбарцаў вырашыць лёс краіны не на кухні, а на плошчы. Гэта была адзіная мэдыйная ахвяра прэзыдэнцкай кампаніі 2010 году.
Не жаночая і не мужчынская
У Facebook нарабіла вэрхалу інтэрв’ю “Гульня ў асацыяцыі” прэс-сакратара ГА “Беларуская асацыяцыя журналістаў” Барыса Гарэцкага, у якім ён выказаў меркаванне, што журналістыка — «жаночая прафесія». Маўляў, мужык павінен утрымліваць сям’ю, а журналістыкай шмат не заробіш, таму і прафесія гэта — для жанчынаў. Ну, і дапусціў пару стылёвых дэфініцыяў, якія далі падставы частцы ягонай фрэндленты абвінанваціць героя матэрыялу ледзьве не ў сексізме.
Што думаюць гродзенскія фрылансеры пра дыялог з уладай?
Гродзенскія журналісты-фрылансеры, якіх неаднаразова прыцягвалі да адміністрацыйнай адказнасці паводле арт. 22.9 КаАП, кажуць, што не асабліва спадзяюцца на станоўчыя змены пасля звароту ГА “БАЖ” у Адміністрацыю прэзідэнта.
Когда интернет станет конкурентом ТВ? Исследование информационного потенциала интернета
Несмотря на то, что более 85% белорусов получают новости из телевизора, свыше 57% наших соотечественников для этих целей используют также интернет.
Дзмітрый Падбярэзскі: Невялічкі помнік я сабе ўжо паставіў
На жаль, мы мала расказваем пра калегаў па журналісцкім цэху, што, на мой погляд, вельмі не правільна. Сярод нас шмат тых, каму ёсць, што прыгадаць. Успамінамі і ўражаннямі дзеліцца Дзмітрый Падбярэзскі.
2016. Канец мэдыйнай ілюзіі
Мець тысячы фрэндоў на фэйсбуку – гэта ілюзія таго, што прафанная журналістыка прыйдзе на зьмену прафэсійнай. Дастаткова некалькіх ці некалькіх дзясяткаў – тых, каго ты ведаеш асабіста.
На перадавой трэвэл-журналістыкі
— Як, сапраўды не чула пра тры S ў Тунісе?! — чорныя вочы Рамі, здаецца, выказваюць шчырае здзіўленне. — У нас ёсць свае тры S — sun, summer, sex. У Туніс усе едуць за летам, сонцам і сэксам.
Кекс з рэдактарам
У беларускай журналістыкі жаночы твар. Але праблемы нярэдка звязаныя з іншымі часткамі цела. «Прыгажосць, абаяльнасць і лёгкасць маладых дзяўчат замінаюць жыць некаторым рэдактарам», – сцвярджаюць гісторыі нашых гераінь. Яшчэ ў журфакаўскім студэнцтве яны сутыкнуліся з увагай рэдактараў, якая выходзіла за межы прафесійнай сістэмы каардынатаў. Што рабіць, калі шэф патрабуе не якасных рэпартажаў, а запрашэння на каву з працягам? Пра гэта – кароткія маналогі дзяўчат, якія папрасілі забыць на іх імёны і прозвішчы.